GLOBAL COVERAGE – Dutch – Nederlands
WERELDWIJDE DEKKING: NRE-oprichter en petitie in het middelpunt van een exclusief artikel in de Daily Mail
Als ik in Europa zou wonen, zou mijn levensstijl acceptabel zijn … maar Australië is te conservatief en ik kan niet naakt zijn waar ik wil. Hier is waarom dat moet veranderen | Daily Mail Online
Het artikel in de Daily Mail bevatte slechts fragmenten van mijn antwoorden. Voor duidelijkheid en transparantie publiceer ik hier mijn volledige schriftelijke interview. Op deze manier kunnen lezers de volledige context zien van wat ik heb gedeeld, onbewerkt.
In overeenstemming met het beleid van NRE en ons geloof in transparantie vindt u hieronder de volledige transcriptie van het interview:
Interviewantwoorden
1. Kunt u mij iets over uzelf vertellen – naam, leeftijd, in welk deel van Australië u woont, wat uw dagelijkse werk is en hoe lang u al deel uitmaakt van de nudisten-/naturistengemeenschap?
Mijn naam is Vincent Marty, ik ben 57 jaar oud en ik woon sinds 1996 in Australië. Ik ben geboren in het zuidwesten van Frankrijk, heb in Engeland en Hongkong gewoond en me uiteindelijk hier permanent gevestigd.
Professioneel heb ik twee lange carrières gehad. Meer dan twintig jaar werkte ik in de horeca, begonnen als leerling-kok en uiteindelijk verantwoordelijk voor locaties van miljoenen dollars. Daarna stapte ik over naar de beveiligingssector, waar ik nu 25 jaar werkzaam ben als consultant, erkend exploitant en eigenaar van een bedrijf. Ik heb ook een Defence Broker-licentie, een van slechts 18 entiteiten in Australië met die autorisatie. Uit eigen keuze richt ik me uitsluitend op niet-dodelijke technologieën, omdat ik geloof in het creëren van veiligheid zonder schade te veroorzaken.
Vandaag de dag combineer ik mijn schoonmaakbedrijf, beveiligingsadvies en wat ik beschouw als mijn echte levenswerk: het opbouwen van Naturism Resurgence (NaturismRE), de spirituele tak Naturis Sancta, en het voorbereiden van Aussies Power (DemokrAi), een nieuwe politieke visie die ik in 2026 wil lanceren.
Mijn naturistische reis gaat terug tot toen ik 12 jaar oud was in het Franse platteland. Zomers betekenden rivieren, velden en bossen, waar naakt zijn natuurlijk en bevrijdend aanvoelde. Later bezocht ik naturistendorpen zoals “Ma hang” nabij de stad Leon en Cap d’Agde, waar tienduizenden elke zomer naakt leven. Dat liet me zien dat naturisme niet marginaal was … het was cultureel, gezond en normaal. Sindsdien is naturisme een rode draad geweest door mijn hele leven, van Europa naar Hongkong en vervolgens naar Australië.
2. Kunt u het gevoel beschrijven van naakt zijn in de natuur?
Voor mij is naakt wandelen zowel vrijheid als gezondheid. Ik wandel regelmatig 20 tot 35 kilometer per dag, vaak met een rugzak van 17–25 kilo, afhankelijk van hoe afgelegen ik ga. Naakt in harmonie zijn met de natuur is mijn gezondheidstijd. Hoewel het waarschijnlijk geen ernstige ziekten geneest, geeft het me de lichaamsbeweging die ik nodig heb, omdat ik overgewicht heb, en deze regelmatige wandelingen helpen me mijn gewicht onder controle te houden. Ze versterken ook mijn immuunsysteem, helpen mijn lichaam vitamine D aan te maken en, zoals ik eerder zei, resetten ze mijn mentale toestand en scherpen ze mijn concentratie.
Op het pad voelt het als een lopende meditatie. Ik ben me bewust van alles: het ritme van mijn stappen, de warmte van de zon, de koele bries, het gezang van vogels, het gezoem van vliegen en bijen, zelfs het geluid van een beekje in de verte. Alles voelt versterkt, maar vervaagt toch in de achtergrond. In die toestand voel ik geen pijn of vermoeidheid. Mijn gedachten worden helder en vaak komen oplossingen voor uitdagingen vanzelf naar boven.
Wanneer ik stop, mijn schoenen en sokken uittrek en blootsvoets loop, voel ik me volledig deel van de natuur. Het is nederig, want je beseft dat we hier maar een oogwenk zijn, maar dat we het leven zoveel ingewikkelder maken terwijl er een manier is om het te vereenvoudigen. Naakt wandelen geeft me vrede, gezondheid en helderheid.
3. Wat zijn populaire plekken in Australië?
Australië heeft een mix van officieel aangewezen kleding-optionele stranden, onofficiële naturistenplekken en een netwerk van clubs en resorts.
Wettelijke naturistenstranden in New South Wales zijn onder andere:
Lady Bay Beach (Watsons Bay) – officieel sinds 1976.
Cobblers Beach (Mosman, Sydney Harbour).
Obelisk Beach (Mosman, Sydney Harbour).
Armands Beach (nabij Bermagui).
Birdie Beach (Lake Munmorah).
Samurai Beach (Port Stephens).
Werrong Beach (Royal National Park, maar nu gesloten vanwege instabiele kliffen).
Onofficiële naturistenplekken worden ook veel gebruikt: Little Congwong Beach (La Perouse), Shelly Beach (Forster), Myrtle Beach, Little Diggers Beach (Coffs Harbour), Jibbon en Little Jibbon Beaches (Royal National Park), Ocean Beach en Kings Beach, en Little Pebble Beach (Halliday’s Point). Deze plekken bevinden zich in een juridische grijze zone en worden door sommigen gedoogd, maar lopen altijd het risico op politieoptreden of klachten.
Helaas zijn enkele iconische locaties verloren gegaan, zoals North Belongil Beach in Byron Bay, dat in 2024 zijn legale status verloor ondanks petities en protesten. Miners Beach in Port Macquarie is geen naturistenstrand meer. En River Island Nature Retreat ten zuiden van Sydney, ooit een favoriet van veel naturisten, is verkocht en staat geen naaktheid meer toe.
Naast de stranden heeft Australië een netwerk van naturistenclubs en privéresorts. Traditioneel waren deze de ruggengraat van georganiseerde naturisme, maar de meeste beperken lidmaatschap tot koppels of gezinnen. Zeer weinig verwelkomen alleenstaanden openlijk, waardoor veel Australiërs ervoor kiezen om naturisme onafhankelijk te beoefenen – op stranden, tijdens wandelingen of bij privébijeenkomsten in plaats van in clubs.
Dus hoewel naturisme levend en wel is, is het beeld ongelijk … een handvol legale stranden, veel onofficiële grijze zones, afnemende erkenning in sommige regio’s, en clubs die niet altijd de diversiteit van naturisten vandaag weerspiegelen.
4. Waar zou u graag zien dat naaktheid meer geaccepteerd wordt?
Ik zou graag zien dat naaktheid wordt geaccepteerd op meer stranden in populaire gebieden en op alle andere stranden, in bosgebieden, langs rivieroevers, in delen van nationale parken en zelfs in delen van stadsbaaien en stadsparken, zodat stadsbewoners ook een veilige plek hebben om te beoefenen – net zoals in Frankrijk in het Parc de Vincennes in Parijs.
Frankrijk, Spanje en Duitsland erkenden naturisme bijna een eeuw geleden wettelijk, en tegenwoordig staan ze kleding-optioneel gebruik toe in veel openbare ruimtes, waaronder paden en rivieroevers. Duitsland heeft zelfs officiële FKK-wandelroutes. Australië heeft het landschap en het klimaat om hetzelfde te doen, maar in plaats daarvan behandelen we onschuldige naaktheid als onzedelijkheid.
Het is belangrijk te benadrukken dat dit niet gaat om het opleggen van naaktheid aan iemand. Het gaat om het geven van het wettelijke recht aan degenen die niet-seksuele naaktheid voor gezondheid en welzijn willen beoefenen, zodat ze dit kunnen doen zonder angst voor boetes of stigma.
5. Moeten er in Australië gebieden worden gereserveerd voor nudisten/naturisten zoals de nudistenstranden in Europa? Zo ja, waar?
Ja. Als we gebieden kunnen reserveren voor hondenparken, vissen en fietspaden, dan kunnen we ook ruimte maken voor naturisten. Op dit moment krimpen de naturistenruimtes – Werrong is verdwenen, River Island is verdwenen, Alexandria Bay is verdwenen, North Belongil heeft zijn legale status verloren. Zonder actie blijft de gemeenschap afhankelijk van onofficiële plekken die voortdurend risico lopen.
De oplossing is eenvoudig: gemeenteraden en parkautoriteiten zouden kleding-optionele stranden, delen van nationale parken en bospaden moeten aanwijzen. Ze hebben al het recht dit te doen onder Section 633 van de NSW Local Government Act. Duidelijke bewegwijzering geeft zekerheid aan iedereen – naturisten kunnen zich legaal vermaken en anderen weten precies wat ze kunnen verwachten.
Europa wees de weg al bijna een eeuw geleden. Australië heeft de kans om niet alleen bij te benen, maar zelfs te leiden – als het daarvoor kiest.
6. Is er een reden waarom Australiërs terughoudend kunnen zijn om naaktheid te accepteren?
Australiërs houden van hun stranden en buitenleven, maar cultureel zijn we nog steeds conservatief. Veel mensen verwarren naaktheid met seks, terwijl naturisme in werkelijkheid draait om gezondheid, respect en vrijheid.
In meer dan 45 jaar naakt wandelen ben ik een paar keer “betrapt”. Mensen stoppen altijd, en het eerste wat ze vragen is: “Gaat het goed met je?” omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Vervolgens, wanneer ik mijn levensstijl uitleg, glimlachen ze, praten ze, of geven ze zelfs toe dat ze zelf ook wel eens naakt gezwommen hebben. Ik heb nog nooit een negatieve ervaring gehad. In feite was er maar één keer dat een ontmoeting verder ging – het wandelende stel dat ik ontmoette besloot zich uit te kleden, samen met mij naakt te zwemmen en daarna samen naakt terug te wandelen.
Ondertussen is er een hele nieuwe generatie die graag de kleren uittrekt, en zij doen dit via bewegingen zoals Get Naked Australia. Brendan Jones, die die gemeenschap leidt, doet geweldig werk met het organiseren van evenementen die jongeren aanspreken en laat zien dat lichaamsvrijheid sociaal, leuk en positief is.
De echte barrière zijn verouderde wetten en stigma. Maar die kunnen worden veranderd door educatie en erkenning, en dat is waar ik met NaturismRE aan werk: van het creëren van de 11 niveaus van naturisme (om inclusie te bevorderen en te laten zien dat naturisme over gezondheid gaat, niet alleen naaktheid … naaktheid is slechts een deel ervan, als je daarvoor kiest), tot het opstellen van industriestandaarden en de Public Decency & Nudity Clarification Bill 2025. Daarbovenop hebben we de Naturist Integrity & Cultural Protection Act (NICP Act) geschreven – de krachtigste en meest uitgebreide wetsvoorstel dat ooit is gedaan, niet alleen om de naturistische levensstijl te erkennen en te beschermen, maar ook om de woorden zelf te beschermen: nudism, naturism, clothing-optional. Zonder die bescherming lopen we het risico op misbruik, zoals in Brazilië, waar een organisatie beweerde eigenaar te zijn van het woord “naturism” en dat alleen hun leden het mogen gebruiken.
Voor mij gaat naturisme niet over shock of rebellie. Het gaat over vrijheid, gelijkheid, respect en herverbinding met de natuur. Dezelfde waarden sturen ook mijn professionele leven: ik heb een Defence Broker-licentie, een van slechts 18 in het land, en ik heb ervoor gekozen om alleen met niet-dodelijke technologieën te werken. Net zoals ik geloof dat veiligheid geen geweld hoeft te betekenen, geloof ik dat naturisme niet gelijk hoeft te staan aan onzedelijkheid.
Naturisme verheldert de geest, versterkt het lichaam en herinnert ons aan onze gedeelde menselijkheid. Australië heeft alles wat nodig is om een wereldleider in naturisme te worden – als we het maar de ruimte geven om te ademen.
🌍 De volgende stap: de NICP-wet
Mediaberichtgeving is nog maar het begin. Wat echt telt, is blijvende juridische erkenning en bescherming van naturisme wereldwijd.
Daarom heeft NaturismRE de Naturist Integrity & Cultural Protection Act (NICP Act) opgesteld – het meest ambitieuze wetsvoorstel dat ooit voor naturisme is geschreven.
Wat doet de NICP-wet?
Erkent naturisme als een culturele en levensstijlpraktijk met diepe sociale, gezondheids- en ecologische voordelen.
Beschermt de woorden “naturism”, “nudism” en “clothing-optional” tegen misbruik of commerciële toe-eigening, en zorgt ervoor dat ze toebehoren aan de gemeenschap – niet aan één enkele organisatie.
Onderscheidt duidelijk tussen niet-seksueel naturisme en onzedelijk gedrag, waardoor er juridische zekerheid ontstaat voor zowel naturisten als autoriteiten.
Stimuleert regeringen om kleding-optionele zones aan te wijzen in parken, op stranden, paden en stedelijke gebieden, zoals dat al bestaat in Frankrijk, Spanje en Duitsland.
Bevordert gelijkheid en inclusie door te bevestigen dat naturisme een legitieme, beschermde levensstijl is in overeenstemming met mensenrechtenprincipes.
Waarom is dit belangrijk?
Zonder deze bescherming zullen naturistenruimtes blijven krimpen, blijven gemeenschappen achter in juridische grijze gebieden, en lopen hele bewegingen het risico te worden gemarginaliseerd of zelfs dat hun termen worden overgenomen door private groepen. De NICP-wet zorgt ervoor dat naturisme wordt erkend als cultureel erfgoed dat moet worden behouden, niet onderdrukt.
Hoe kunt u helpen?
Lees en deel het concept van de NICP-wet → [voeg link in naar volledige tekst of samenvatting op NRE-site]
Steun de petitie → Elke handtekening bouwt momentum op voor erkenning.
Word lid van NRE → De kracht van aantallen geeft ons de mogelijkheid om regeringen wereldwijd te bewegen dit kader te aanvaarden.
📌 Lees het artikel: www.dailymail.co.uk/news/article-15109401/Vincent-Marty-naturist-Australia.html
📌 Volledig interview & dekking: www.naturismre.com/global-coverage
👉 Onderteken & deel de petitie: https://chng.it/KHGScpWcBr
